อย่าเห็นคนใกล้ตัวเป็นกระโถน แต่กลับหยิบยื่นความอดทนให้คนแปลกหน้า

สังคมในทุกวันนี้เรากลับเกรงใจและอดทนกับคนแปลกหน้า

แต่กลับระเบิดอารมณ์และโวยวายใส่คนใกล้ตัวเรา

บางคนนัดเพื่อนไปกินข้าว ต่อให้เพื่อนจะมาช้าแค่ไหนก็รอได้ไม่บ่นสักคำ

แต่เวลาจะพาพ่อแม่ไปไหน เพราะเป็นคนแก่เลยเดินช้า แต่กลับไม่ทน

ตวาดขึ้นเสียงใส่พ่อแม่ ที่ทำให้เสียเวลา

บางคนเวลาคนแปลกหน้าเตือนหรือตำหนิกลับไม่ว่าอะไรสักคำ

แต่พอคนใกล้ตัวเตือนด้วยความเป็นห่วง กลับทำท่าทีไม่พอใจใส่เขา

เพราะฉะนั้นอย่าเห็นคนใกล้ตัวของคุณเป็นกระโถนที่มารองรับอารมณ์ของคุณ

เพราะคนพวกนี้เขาจะอยู่กับคุณไปตลอด แต่กลับคนแปลกหน้าพวกเขาเข้ามาแล้วก็จากไป

จงใส่ใจและแคร์ความรู้สึกของคนใกล้ตัวมากกว่าคนแปลกหน้า

เพราะวันไหนที่พวกเขาทนไม่ไหวขึ้นมาคุณอาจจะไม่เหลือใครอีกเลย