เพราะรักจึงยากจะเลิก เพราะรักจึงยากจะเลือกจริงหรือ

การมีความรัก เป็นลาภอันประเสริฐ ถ้าหากความรักนั้น เป็นเรื่องของคนสองคน ที่มีความรู้สึกตรงกัน คือเรารักเขาและเขาก็รักเรา มีความเห็นอกเห็นใจกัน เข้าใจและให้กำลังใจกัน เติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไปของกันและกัน ความรักแบบนี้ก็ถือว่าเป็นลาภอันประเสริฐค่ะ แต่ถ้าหากใครที่เจอคนรักหรือคู่ครองแบบนี้ก็ถือได้ว่าเราทำบุญมาดี จึงเจอคู่รักที่มีศีลเสมอกัน แต่ถ้าหากความรัก ที่ต้องมาพร้อมกับความอดทน ความเจ็บปวด ความรักที่ต้องมาพร้อมกับ การรู้สึกว่ารักอยู่ฝ่ายเดียว

ความรักนั้น ก็ไม่สามารถที่จะเรียกได้ว่า เป็นความรักที่ดีและมีความสมบูรณ์แบบ โดยเฉพาะ เวลาที่เรารักใครสักคน ทั้งๆที่รู้ว่า เขาคนนั้นเป็นคนที่เราไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะรัก หรือไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะรู้สึก การได้รักมันเป็นความรู้สึกที่มีความสุข แต่มีความทรมานอยู่ไม่น้อย เรียกว่าเป็นความรู้สึก ที่กลับตัวก็ไม่ได้ แต่จะเดินต่อไปก็ไปไม่ถึง

เพราะเขามีเจ้าของมีคู่ครองของเขาอยู่แล้ว แต่จะทำอย่างไร ให้เราสามารถพาตัวเองออกมาอยู่ในจุดที่ถูกที่ควรไม่เผลอทำสิ่งที่ผิดพลาดไป วันนี้มีคำตอบค่ะ

อย่างแรก ปรับทัศนคติของตัวเองให้ได้ซะก่อน เพราะทุกอย่างเริ่มต้นจากตัวเรา ถึงแม้ว่าจะรักจนอยากจะเลิก แต่ก็คงไม่มีใคร อยากจะทำอะไรผิดพลาด ความรักไม่ใช่เรื่องที่ผิด แต่การรักคนที่เขามีเจ้าของ

เป็นเรื่องที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง แค่คิดก็นับว่าผิดแล้ว เราก็ควร ที่จะ หยุดความคิดความรู้สึกของตัวเองถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่ทำได้ยาก แต่ถ้าหากทัศนคติ ของเราถูกต้อง เรื่องทุกอย่างบนโลกใบนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องที่เกินความสามารถ

ถ้าหากเรารักจนอยากจะเลิก รักจนยากจะเลือก ไม่สามารถเลือกเส้นทางในชีวิตของตัวเองได้ เพราะเรารู้สึกว่า เราคงอยู่ไม่ได้ถ้าชีวิตนี้ไม่มีเขา หรือคงอยู่ยากถ้าหากไม่ได้รักคนคนนี้ ให้กลับไปดูที่ทัศนคติที่ถูกต้อง ว่าสิ่งที่เรารู้สึก เป็นความรู้สึกรักที่แท้จริง หรือเรารักตัวเองกันแน่

เพราะถ้าหากเรารู้สึกว่าเรา ขาดคนคนนี้ไปไม่ได้ ก็เท่ากับว่า เราอยากจะเป็นผู้ครอบครอง และถ้าหากเป็นดังนั้น สิ่งที่เราต้องถามตัวเองคือ มันเป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้วหรือ ถ้าหากคำตอบคือไม่ใช่ เราก็จะสามารถ พาตัวเอง ออกมายืนอยู่ในจุดที่ถูกต้องและเหมาะสมถึงแม้ว่าจะต้องใช้เวลา แต่เชื่อเถอะว่า เวลาจะเยียวยาทุกสิ่งเอง