ทำไมคนที่ซื่อสัตย์ในความรักมักจะต้องเป็นฝ่ายที่เสียใจอยู่ตลอด

การที่เป็นฝ่ายที่ซื่อสัตย์ในความรักนั้นมันเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่มีความซื่อสัตย์ในความรักเช่นเดียวกันกับคุณแล้วล่ะก็ มันจะกลายเป็นหายนะที่คุณคาดไม่ถึงเลยทีเดียว ไม่รู้ว่าเพราะทำเวรทำกรรมอะไรเอาไว้ในชาติปางก่อนหรือเปล่า ถึงต้องเป็นฝ่ายเสียใจตลอดทั้งๆที่เราเองก็ซื่อสัตย์กับความรักที่มีต่อเขา

สาเหตุที่ว่าทำไมคนที่ซื่อสัตย์ในความรักถึงต้องเป็นฝ่ายเสียใจตลอด มีดังนี้

1.เราไว้ใจเขาแต่เขากลับทำลายความไว้ใจของเรา

การที่เราไม่พยายามที่จะระแวงหรือคอยตามติดชีวิตเขา เพราะว่าเราไว้ใจว่าเขาจะซื่อสัตย์กับเราเหมือนที่เรามีให้เขา แต่นั่นกลับกลายเป็นการปล่อยให้เขาได้ทำตามใจตัวเองจนเคยตัว จนเขารู้สึกว่าต่อให้เขาโกหกหรือหลอกคุณกี่ครั้ง คุณก็พร้อมที่จะเชื่อคำโกหกเหล่านั้นเสมอ

2.เพราะว่ารักจึงยอมทุกอย่าง

ถึงแม้ว่าเขาจะทำให้คุณเสียใจมากแค่ไหนก็ตาม แต่สุดท้ายคุณก็ให้อภัยเขาเสมอไม่ว่าจะเป็นความผิดที่ร้ายแรงสักแค่ไหนก็ตาม ทำให้เขาได้ใจไม่กลัวที่จะทำผิดเพราะต่อให้เขาทำผิดแล้วคุณจับได้ สุดท้ายคุณก็พร้อมที่จะให้อภัยเขา เพราะฉะนั้นจงอย่าให้อภัยในความผิดที่เขาทำซ้ำๆหรือทำบ่อยๆ เพราะเขาจะไม่มีวันสำนึกหรือคิดได้เลยนั่นเอง

3.การเป็นคนดีในสายตาเขามันช่างจืดชืด

คนบางคนกลับมองว่าการที่คนรักเขานั้นเป็นคนดีมันน่าเบื่อ และไม่มีอะไรตื่นเต้นเลยในชีวิตของเขา พวกเขาเลยพยายามสรรหาคนอื่นๆเข้ามาแทน อาจเพราะว่าการเป็นคนดี ซื่อสัตย์และจริงใจอาจจะดูน่าเบื่อเกินไปในสายตาเขา

4.ความเป็นห่วงของเรากลายเป็นความน่ารำคาญให้เขา

บางทีการที่เราพยายามเตือนหรือห้ามเขาไม่ให้ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องด้วยความเป็นห่วง กลับกลายเป็นการกระทำนี่น่ารำคาญและชวนหงุดหงิดในสายตาเขา คนบางคนไม่เข้าใจถึงความเป็นห่วงเป็นใยที่เรามีต่อเขาจะยิ่งทำให้เขารู้สึกเบื่อและรำคาญเรา ทั้งๆที่เราหวังดีและเป็นห่วงเขา แต่เขากลับมองทุกอย่างผิดไปหมด

5.เพราะว่าเรารู้สึกรักเขามากกว่าที่เขารู้สึกรักเรา

คนบางคนรักจนสุดหัวใจแต่กับอีกคนเขาแทบไม่เหลือความรักที่มีต่อเราเลย แค่นี้ก็รู้แล้วว่าใครจะเป็นฝ่ายเจ็บที่สุด ก็เพราะว่าความรักที่มีให้กันนั้นมันไม่เท่ากัน ฝ่ายที่มีเยอะก็จะเจ็บมากส่วนฝ่ายที่มีน้อยก็แทบจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยนั่นเอง