คนเราทุกคนนั้น มีเวลาในการใช้ชีวิตเท่ากันหมด
นั่นก็คือ 24 ชั่วโมงต่อวัน
แต่ในบางครั้งเวลาของ “คนรอ” กับ “คนที่ถูกรอ”
มักจะไม่เท่ากัน
คนที่รอมักจะรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปช้าเหลือเกิน
เพราะพวกเขาเอาแต่ใจจดจ่ออยู่กับการรอคอย
แต่ในขณะที่ “คนที่ถูกรอ” เวลาของเขาก็ปกติ
เพราะเขาไม่ได้รู้สึกถึงการรอใครสักคน
เพราะฉะนั้นถึงแม้ว่าคนเราจะมีเวลาเท่ากันหมด
แต่เชื่อเถอะว่าเวลาของคนรอ กับคนที่ถูกรอ
มันไม่เท่ากันเลยสักนิด
คนที่รอนั้นเวลาจะเดินผ่านไปอย่างช้าๆ
พวกเขาจะรู้สึกว่าการรอคอยมันช่างยาวนานเสียเหลือเกิน
ยิ่งถ้าเป็นการรออย่างมีความหวัง
พวกเขาจะรอไปเรื่อยๆ อย่างมีความหวัง
ต่อให้นานสักแค่ไหนพวกเขาก็จะรอ
แต่ถ้าสุดท้ายการรอนั้นมันไม่ทำให้เขาเสียใจ
คนที่รอก็มักจะรู้สึกแย่มากที่สุด
เพราะฉะนั้นอย่าให้คนที่คุณรักต้องรอคุณเลย
หากมีเวลาก็ให้เวลากับเขาบ้าง อย่าปล่อยให้เขา
ต้องรอคุณจนรู้สึกว่าเวลามันช่างหมุนช้าเสียเหลือเกิน
