คนเราทุกคนนั้น มีเวลาในการใช้ชีวิตเท่ากันหมด

นั่นก็คือ 24 ชั่วโมงต่อวัน

 

แต่ในบางครั้งเวลาของ “คนรอ” กับ “คนที่ถูกรอ”

มักจะไม่เท่ากัน

คนที่รอมักจะรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปช้าเหลือเกิน

เพราะพวกเขาเอาแต่ใจจดจ่ออยู่กับการรอคอย

 

แต่ในขณะที่ “คนที่ถูกรอ” เวลาของเขาก็ปกติ

เพราะเขาไม่ได้รู้สึกถึงการรอใครสักคน

 

เพราะฉะนั้นถึงแม้ว่าคนเราจะมีเวลาเท่ากันหมด

แต่เชื่อเถอะว่าเวลาของคนรอ กับคนที่ถูกรอ

มันไม่เท่ากันเลยสักนิด

 

คนที่รอนั้นเวลาจะเดินผ่านไปอย่างช้าๆ

พวกเขาจะรู้สึกว่าการรอคอยมันช่างยาวนานเสียเหลือเกิน

 

ยิ่งถ้าเป็นการรออย่างมีความหวัง

พวกเขาจะรอไปเรื่อยๆ อย่างมีความหวัง

ต่อให้นานสักแค่ไหนพวกเขาก็จะรอ

 

แต่ถ้าสุดท้ายการรอนั้นมันไม่ทำให้เขาเสียใจ

คนที่รอก็มักจะรู้สึกแย่มากที่สุด

 

เพราะฉะนั้นอย่าให้คนที่คุณรักต้องรอคุณเลย

หากมีเวลาก็ให้เวลากับเขาบ้าง อย่าปล่อยให้เขา

ต้องรอคุณจนรู้สึกว่าเวลามันช่างหมุนช้าเสียเหลือเกิน