มอบให้แม่ทุกเดือน มีมากมีน้อยก็ต้องให้

หากเราเป็นหนี้บุญคุณใคร

เราก็ต้องชดใช้ให้เขา จนกว่าจะหมด

 

แต่หนี้บุญคุณของพ่อแม่

ที่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่ยังเล็กๆ จนเราเติบโตนั้น

ต่อให้เราชดใช้ไปเท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด

จำได้ไหมสมัยตอนเด็กๆ ใครให้ค่าขนมไปโรงเรียน

จำได้ไหมสมัยเรียน ใครให้เงินเราใช้ในแต่ละวัน

จำได้ไหมค่าเทอมที่ทำให้เราเรียนจนจบ ใครเป็นคนจ่าย

 

เวลาอยากได้อะไร ใครกันที่ซื้อให้เรา?

ใครกันนะ ที่ให้เงินเราโดยไม่เคยขอคืนสักครั้ง?

ก็พ่อแม่ของเราเองยังไงล่ะ

 

ในยามที่เราเติบโตจนสามารถหาเงินเลี้ยงดูตัวเองได้แล้ว

อย่าลืมส่งเงินกลับไปให้พ่อแม่บ้าง เพราะอย่าลืมว่า

ท่านก็แก่ชรามากแล้ว หลายปีที่ท่านเลี้ยงดูคุณมา

 

อย่าลืมที่จะเอาเงินให้พ่อแม่เวลาที่เงินเดือนออก

ต่อให้มันจะน้อยนิดก็ตามที

 

เชื่อเถอะว่าเงินที่คุณให้ไป

พ่อกับแม่เขาก็เก็บเอาไว้นั่นแหละ

 

เผื่อวันไหนที่คุณขัดสนหรือต้องการใช้

คุณก็ไปขอพวกท่านได้ พวกท่านก็แค่เก็บมันไว้

เผื่อวันหนึ่งคุณจำเป็นต้องใช้ ก็เท่านั้นเอง