มอบให้แม่ทุกเดือน มีมากมีน้อยก็ต้องให้
หากเราเป็นหนี้บุญคุณใคร
เราก็ต้องชดใช้ให้เขา จนกว่าจะหมด
แต่หนี้บุญคุณของพ่อแม่
ที่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่ยังเล็กๆ จนเราเติบโตนั้น
ต่อให้เราชดใช้ไปเท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด
จำได้ไหมสมัยตอนเด็กๆ ใครให้ค่าขนมไปโรงเรียน
จำได้ไหมสมัยเรียน ใครให้เงินเราใช้ในแต่ละวัน
จำได้ไหมค่าเทอมที่ทำให้เราเรียนจนจบ ใครเป็นคนจ่าย
เวลาอยากได้อะไร ใครกันที่ซื้อให้เรา?
ใครกันนะ ที่ให้เงินเราโดยไม่เคยขอคืนสักครั้ง?
ก็พ่อแม่ของเราเองยังไงล่ะ
ในยามที่เราเติบโตจนสามารถหาเงินเลี้ยงดูตัวเองได้แล้ว
อย่าลืมส่งเงินกลับไปให้พ่อแม่บ้าง เพราะอย่าลืมว่า
ท่านก็แก่ชรามากแล้ว หลายปีที่ท่านเลี้ยงดูคุณมา
อย่าลืมที่จะเอาเงินให้พ่อแม่เวลาที่เงินเดือนออก
ต่อให้มันจะน้อยนิดก็ตามที
เชื่อเถอะว่าเงินที่คุณให้ไป
พ่อกับแม่เขาก็เก็บเอาไว้นั่นแหละ
เผื่อวันไหนที่คุณขัดสนหรือต้องการใช้
คุณก็ไปขอพวกท่านได้ พวกท่านก็แค่เก็บมันไว้
เผื่อวันหนึ่งคุณจำเป็นต้องใช้ ก็เท่านั้นเอง