ถ้าวันหนึ่งฉันเดินจากไป ขอให้รู้ไว้ฉันทำเต็มที่แล้ว
ความอดทนของคนเรานั้นมีขีดจำกัดเสมอ
เมื่อถึงเวลาของมัน หรือหมดความอดทน
ไม่ว่าใครก็ต้องตัดสินใจให้เด็ดขาด
แต่กับคนบางคน ตอนมีไม่รู้จักรักษา
พอสิ่งๆนั้นจากเขาไป กลับพยายามที่จะตามหา
และอยากดูแลมัน
อย่าคิดอะไรได้ตอนที่ทุกอย่างมันสายไปแล้ว
เพราะมันไม่ทันหรอกนะ หากจะคิดแบบนั้น
และสาเหตุที่เราเดินจากมานั้น เป็นเพราะว่า
เราพยายามเต็มที่แล้ว พยายามให้โอกาส
พยายามทนฝืนกับความรักแบบนี้
แต่เพราะคนเราความอดทนมันมีจำกัด
เมื่อถึงเวลาทุกสิ่งทุกอย่างมันก็ต้องเป็นไปตามนั้น
เหมือนกับระเบิดเวลาที่รอวันระเบิดทำงาน
ถ้าวันหนึ่งฉันต้องเดินจากไปจากชีวิต
ก็ขอให้รู้เอาไว้ว่าฉันทำมันเต็มที่แล้ว
แต่ต่อให้พยายามแค่ไหน ถ้ามันมีแต่ทางตัน
ไปไหนไม่ได้ สุดท้ายคนเราก็ต้องหาทางใหม่ให้ตัวเอง …