เราต้องหัดเดินเพียงลำพังบ้าง เพราะในที่สุด ไม่มีใครอยู่กับคุณตลอดไปได้
ในบางครั้งนั้นเราก็ต้องหัดเดินเพียงลำพัง เพื่อที่เราจะได้เรียนรู้
การอยู่คนเดียวบ้างในบางครั้ง เพราะอย่าลืมว่าไม่มีใครอยู่กับเรา
ไปได้ตลอดชีวิตหรอกนะ มันต้องมีบางช่วงเวลาแหละที่เรานั้น
ต้องอยู่ด้วยตัวคนเดียว ต้องทำอะไรด้วยตัวคนเดียว
การฝึกอยู่ด้วยตัวคนเดียวนั้น จะทำให้เราอยู่ได้ในวันที่เราไม่เหลือใคร
ในวันที่บางครั้งทุกๆอย่างบังคับให้เราต้องใช้ชีวิตเพียงคนเดียว
เราก็จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนหรือต้องการใคร เพราะเราคุ้นชินกับการอยู่คนเดียวแล้ว
เราไม่ต้องไปคาดหวังว่าจะมีใครอยู่เคียงข้างเราไปทั้งชีวิตหรอกนะ
เพราะมันเป็นไปได้ยากมากๆ สักวันหนึ่งคนที่รักเรามากที่สุดเขาก็ต้องจากเราไป
ไม่เราก็เขานั่นแหละ ที่จะเป็นฝ่ายทิ้งให้อีกฝ่ายต้องอยู่ด้วยตัวคนเดียว
เพราะฉะนั้นการฝึกอยู่ด้วยตัวคนเดียวก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรเลย
เพราะสักวันหนึ่งเราก็ต้องประสบพบเจอกับมันด้วยตัวของเราเองอยู่แล้วนั่นเอง