เราต้องหัดเดินเพียงลำพังบ้าง เพราะในที่สุด ไม่มีใครอยู่กับคุณตลอดไปได้

ในบางครั้งนั้นเราก็ต้องหัดเดินเพียงลำพัง เพื่อที่เราจะได้เรียนรู้

การอยู่คนเดียวบ้างในบางครั้ง เพราะอย่าลืมว่าไม่มีใครอยู่กับเรา

ไปได้ตลอดชีวิตหรอกนะ มันต้องมีบางช่วงเวลาแหละที่เรานั้น

ต้องอยู่ด้วยตัวคนเดียว ต้องทำอะไรด้วยตัวคนเดียว

 

การฝึกอยู่ด้วยตัวคนเดียวนั้น จะทำให้เราอยู่ได้ในวันที่เราไม่เหลือใคร

ในวันที่บางครั้งทุกๆอย่างบังคับให้เราต้องใช้ชีวิตเพียงคนเดียว

เราก็จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนหรือต้องการใคร เพราะเราคุ้นชินกับการอยู่คนเดียวแล้ว

 

เราไม่ต้องไปคาดหวังว่าจะมีใครอยู่เคียงข้างเราไปทั้งชีวิตหรอกนะ

เพราะมันเป็นไปได้ยากมากๆ สักวันหนึ่งคนที่รักเรามากที่สุดเขาก็ต้องจากเราไป

ไม่เราก็เขานั่นแหละ ที่จะเป็นฝ่ายทิ้งให้อีกฝ่ายต้องอยู่ด้วยตัวคนเดียว

 

เพราะฉะนั้นการฝึกอยู่ด้วยตัวคนเดียวก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรเลย

เพราะสักวันหนึ่งเราก็ต้องประสบพบเจอกับมันด้วยตัวของเราเองอยู่แล้วนั่นเอง