ไม่ได้เหนื่อยกับการโตเป็นผู้ใหญ่ แต่เหนื่อยกับสิ่งรอบข้างที่ต้องเจอมากกว่า

ทุกวันนี้คนเหนื่อยใจมากกว่าร่างกาย เพราะอะไรนั้นหรา

สังคมเอย ครอบครัวเอย คนรักเอย ไวรัสระบาดบ้างเอย

ทุกสิ่งรอบด้านมันยุ่งเหยิงไปหมด ทุกอย่างเร่งรีบ ทุกอย่างไปเร็วจนเกินไป

สภาพจิตใจตามทันบ้างไม่ทันบ้าง พูดแล้วก็เหนื่อยจริงๆ

ตอนเด็กๆมีแค่เล่น เรียน และนอน ไม่ต้องรับรู้เรื่องราอะไรมาก

โตมานึกว่าจะสบายทั้งๆที่ตั้งใจกับทุกอย่างในอดีตแล้ว

 

แต่เปล่าเลย ยิ่งเราโตขึ้นปัญหาก็มีมากขึ้น พบปะผู้คนมากขึ้น มีเรื่องที่ต้องเจอมากขึ้น

การโตขึ้นมันเหนื่อยจริงๆ แต่ทำไมทุกคนยังไม่หยุดละ เหนื่อยก็พักสิ

คำตอบคือ ถ้าหยุดแล้วจะทำอะไรละ จะกินอะไร จะใช้จ่ายพอไหม ครอบครัวอีก ไฟแนนซ์อีก

ค่าอยู่ค่ากินอีก บลาบลาบลา  สรุปก็ต้องทำต่อ แม้จะบ่นว่าเหนื่อยว่าเบื่อ แต่ก็ไม่เคยหยุด

 

นั้นแหละชีวิตของผู้ใหญ่ เหนื่อยกับทุกสิ่งจริงๆไม่ได้เหนื่อยกับการโตเป็นผู้ใหญ่

แต่เหนื่อยกับสิ่งรอบข้างที่ต้องเจอมากกว่า