You cannot copy content of this page

ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า “ฉันอยู่คนเดียวได้สบาย”

บางทีนั้นเราก็ต้องขอบคุณใครสักคน

ที่ทิ้งเราไป ในวันที่แย่ที่สุด เพราะอย่างน้อย

เขาก็ทำให้เราได้รู้ว่า เราสามารถที่จะอยู่คนเดียวได้

 

บางคนนั้น เปรียบเสมือนครูที่คอยสอนให้เราเติบโต

จนเรารู้สึกอยากจะขอบคุณเขามากๆ ที่ทำให้เราตาสว่าง

และคิดอะไรได้หลายๆอย่าง

เพราะฉะนั้นอย่าโกรธคนเหล่านั้นเลยเพราะยิ่งเราโกรธ

คนที่จะไม่มีความสุข และมีแต่ความทุกข์ ก็คือตัวเรานี่แหละ

 

เพราะฉะนั้นไม่ต้องไปผูกจิต คิดอาฆาตแค้นอะไรเขาหรอกนะ

มันจะทำให้เราไม่มีความสุขในการใช้ชีวิต ขอแค่เราใช้ชีวิต

ตามแบบที่เราต้องการ ไม่ต้องไปยุ่งวุ่นวายกับใคร

สนใจแค่ตัวของเราเอง และทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด

 

แค่นั้นเราก็สามารถที่จะอยู่คนเดียวได้อย่างมีความสุข

โดยที่เราไม่ต้องไปหวังพึ่งหรือเป็นภาระให้กับใคร

Back to top button