ถ้าผิดแล้วปรับปรุงเรียก “กลับใจ” ถ้าผิดแล้วทำต่อไปเรียก “สันดาน”
คนเรานั้น ถ้าผิดแล้วรู้จักปรับปรุงตัวเอง
เขาเรียกว่า “กลับใจ” คนแบบนี้น่าให้อภัย
เพราะอย่าลืมว่าคนเรานั้นสามารถที่จะผิดพลาดกันได้
แต่ถ้ารู้ตัวว่ามันผิด แล้วยังทำต่อไป
คนแบบนี้ไม่ควรที่จะได้รับการให้อภัย
เพราะมันกลายเป็นสันดานหยั่งลึกลงไปแล้ว
ต่อให้เราจะให้อภัยเขาอีกกี่ครั้ง เขาก็จะทำผิดซ้ำไปซ้ำมา
เหมือนเดิม ไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยนแปลงได้เลย
การให้อภัยและให้โอกาสเขา ก็เปรียบเสมือนการให้เขา
ได้ทำผิดพลาดอีกครั้งหนึ่งนั่นเอง
อย่าลืมนะว่าบางครั้งเราก็ต้องคิดให้ดีๆด้วยว่า
คนไหนที่สามารถที่จะกลับใจได้ เราก็ให้อภัยเขา
ส่วนคนไหนที่คิดว่ายังไงเขาก็ไม่คิดจะกลับตัวกลับใจ
เราก็ทำได้เพียงแค่ปล่อยเขาไปก็เท่านั้น ..