ถ้าผิดแล้วปรับปรุงเรียก “กลับใจ” ถ้าผิดแล้วทำต่อไปเรียก “สันดาน”

คนเรานั้น ถ้าผิดแล้วรู้จักปรับปรุงตัวเอง

เขาเรียกว่า “กลับใจ” คนแบบนี้น่าให้อภัย

เพราะอย่าลืมว่าคนเรานั้นสามารถที่จะผิดพลาดกันได้

 

แต่ถ้ารู้ตัวว่ามันผิด แล้วยังทำต่อไป

คนแบบนี้ไม่ควรที่จะได้รับการให้อภัย

เพราะมันกลายเป็นสันดานหยั่งลึกลงไปแล้ว

ต่อให้เราจะให้อภัยเขาอีกกี่ครั้ง เขาก็จะทำผิดซ้ำไปซ้ำมา

เหมือนเดิม ไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยนแปลงได้เลย

การให้อภัยและให้โอกาสเขา ก็เปรียบเสมือนการให้เขา

ได้ทำผิดพลาดอีกครั้งหนึ่งนั่นเอง

 

อย่าลืมนะว่าบางครั้งเราก็ต้องคิดให้ดีๆด้วยว่า

คนไหนที่สามารถที่จะกลับใจได้ เราก็ให้อภัยเขา

ส่วนคนไหนที่คิดว่ายังไงเขาก็ไม่คิดจะกลับตัวกลับใจ

เราก็ทำได้เพียงแค่ปล่อยเขาไปก็เท่านั้น ..