วิ่งแล้วเหนื่อย จงหยุดพัก

วิ่งแล้วหนัก จงหยุดคิด
วิ่งแล้วเจ็บ จงหยุดเถอะนะ

ลองคิดดูดีๆนะคะ ว่าเราควรหยุด หรือ ไปต่อดี

การที่ในหนึ่งวัน มีเวลาให้เราใช้ชีวิต 24 ชั่วโมง แต่ในเวลานี้เราอาจจะลืมคุณค่าของเวลาอยู่ เพราะมัวเอาเวลาไปตามคนคนหนึ่ง ที่เค้านอกใจเรา ที่เค้าทำร้ายจิตใจเรา ที่เค้าไม่รักเรา ที่เค้าทำเราเจ็บปวด จนทำให้เราเสียเวลา และคุณค่าของชีวิต แถมสิ่งที่เราได้รับ ยังเป็นความรักที่ปลอมๆ หลอกกันตลอดเวลา เมื่อเรารู้อยู่แก่ใจ รู้ความจริงแบบนี้ เราจะเอาเวลาของเราไปวิ่งไล่ตามเค้าไปทำไมให้เสียเวลา

เอาเวลาเรากลับคืนมานะ เพราะถึงแม้ว่า
ถึงเราจะวิ่งตามเค้าให้ทันยังไง
เราก็ไม่ใช่คนที่เค้า
จะอยากเดินข้างๆด้วยอยู่ดี
เพราะถ้าเค้าอยากให้เราคือคนข้างกาย ให้ใจเค้าจะไม่มีวันทำให้เราต้องเหนื่อยเลย

แต่เพราะเราคือคนที่ไม่ใช่ สำหรับเค้า
ฉะนั้น!! จงอย่าลดคุณค่าของตัวเองลงด้วยการ

วิ่งตามคนไม่รู้จักพอ เพราะเมื่อใดที่เราหยุดแล้ว
หู ตา เราจะสว่างขึ้น จะเห็นระหว่างทางมากขึ้น ซึ่ง
จะทำให้เราเห็นว่า จริงๆเรื่องสวยงามมีอยู่เต็มทุกหนทุกช่วงเวลาของเรา ที่ปราศจากใบไม้แห้งๆที่เราเคยกำมือในมือ ที่เราวิ่งตามใบไม้เก่าๆเพราะฝุ่นที่พัดบังตาซะอีก